Szkodra to około 80-tysięczne miasto znajdujące się na północy Albanii. Centrum miasta, w którym znajdują się wszelkie najważniejsze świątynie miasta oraz także pieszy deptak z restauracjami, nie jest za bardzo rozległe. Spacer nie zajmuje zbyt dużo czasu. Poza deptakiem miasto jest słabo oświetlone.
Najstarsze spośród śladów bytności człowieka w Szkodrze zostały znalezione na zamkowym wzgórzu, gdzie dzisiaj stoją wszelkie pozostałości twierdzy. Pochodzą one ze wczesne ery brązu, mniej więcej dwa tysiące lat p.n.e.
Około XI wieku miasto weszło w skład królestwa Zety. Później władze tutaj przejęli Wenecjanie. W wieku XV Szkodra znalazła się już w strefie wpływów Skanderberga. Broniła się skuteczne przed najazdami Turków. Spory rozwój miasta miał miejsce na początku dziewiętnastego wieku. Wszystko za sprawą handlu. W miejscu tym powstawały liczne sklepy, bazary, a także zakłady rzemieślnicze. Szkoda wówczas liczyła około pięćdziesięciu tysięcy mieszkańców.
Obecnie Szkodra uważana jest przez wielu turystów jako esencja Albanii. Można tutaj poczuć ducha tradycji Albańskiej. Jak najbardziej się z tym można zgodzić. Szkoda wydaje się miejscem najbardziej tradycyjnym, które nie jest zbyt skażone turystyką, czy też nowoczesną zabudową. Chociaż wydawałoby się, że powinna, skoro leży blisko granicy z Czarnogórą.
Do Szkodry turystów wożą biura podróży na wycieczki z Czarnogórą.
Zwiedzanie Szkodry warto rozpocząć od samego centrum. Na Placu Demokracji stoi miejski teatr, który został otwarty w roku 1949. Obecnie jest od uważany za drugi, jeśli chodzi o ważność teatr w Albanii. Są stąd już tylko dwa kroki do deptaka.
Pośrodku tego terenu stoi Wielki Meczet. Jest to nowa świątynia, która została wybudowana w roku 1995. Został on wybudowany z pieniędzy Saudyjczyków w miejscu najstarszego meczetu.
W centrum znajduje się także kościół franciszkanów. Jego budowa rozpoczęła się w roku 1878. Jednak dopiero w roku 1905 budowa świątyni została zakończona.
Około 300 metrów na południowy wschód znajduje się kolejna świątynia katolicka. To w tym kościele odbyła się pierwsza msza w Albanii po upadku całkowitym komunizmu. W roku 1993 świątynię tą odwiedził Jan Paweł II. To właśnie imieniem tego papieża nazwano plac znajdujący się obok katedry.
Na ulicy Rruga Ghujadol znajduje się sporo malowniczych restauracji z muzyką na żywo. Można tutaj odpocząć po całym dniu zwiedzania, czy też zjeść przepyszną kolację.
Bez dwóch zdań największą atrakcją Szkodry jest twierdza Rozafa. Z jej powstaniem wiąże się legenda dotycząca trzech braci, którzy rozpoczęli jej budowę. Co wybudowali za dnia, spadało w nocy ze skał. Aby budowlę tę utrzymać, postanowili oni złożyć ofiarę z życia ludzkiego.
Wymyślili także, że poświęcą jedną ze swoich żon. Będzie to żona, która przyniesie posiłek. Los chciał, że to była właśnie Rozafa. Najgorsze w tej legendzie jest to, że bracia ją zamurowali żywcem z noworodkiem. Główne wejście twierdzy znajduje się od wschodniej strony. Ostatnie 200 – 300 metrów trzeba podejść pieszo pod górę.
Sceneria jest tutaj wymarzona. Nie tylko widzimy tutaj widowiskowe ruiny, ale także przepiękną panoramę na okolicę oraz miasto Szkodra.
Niedaleko twierdzy można podziwiać także runy garnizonu, pałacu, a także tureckiego więzienia. Przy schodzeniu na dół z twierdzy, powinniśmy poszukać wzrokiem, Oławianego Meczetu. Jest to kolejna naprawdę polecana atrakcja Szkodry. Została ona wybudowana w końcówce XVIII wieku.
Nazwa wzięła się od materiału, którym została pokryta kopuła.
Ledwie po okresie sześćdziesięciu lat jego istnienia swój bieg zmieniła rzeka Drin. Wszystko za sprawą trzęsienia ziemi. Mianret został kilkukrotnie zniszczony. Runął jednak ostatecznie po II wojnie światowej. Wszystko za sprawą uderzenia pioruna. Został zamknięty w roku 1967.
Wówczas władze komunistyczne zdecydowały się zdelegalizować wszelkie przejawy religijności. Otwarty ponownie został w roku 1990.
Albania ma swój urok!
